Door: Uffz. Thielen
De corridor die de geallieerden hebben gemaakt tijdens operatie Market Garden is dun en gevoelig voor Duitse aanvallen. Het is de taak van de geallieerden deze corridor uit te breiden en te verstevigen. Daarbij moeten ze de westelijke Maasoever bevrijden van Duitse tegenstand. Deze operatie word afgetrapt met een van de felste veldslagen die op Nederlandse bodem heeft plaatsgevonden, de slag om Overloon.
Die Volksgrenadieren arriveren op vrijdag 14 oktober. Door het natte weer zijn veel toegangswegen naar het front in slechte staat. Langzaam druppelen de Grenadieren binnen in het kampement, sommige hebben de pech dat ze hun tent in het donker moeten opzetten. Natuurlijk worden ze daarbij door hun kameraden geholpen. Ondanks het feit dat de groep het afgelopen jaar veel in actie is geweest, is het weer een fijn weerzien van alle kameraden. De constante dreiging van de geallieerden maakt de gezelligheid niet minder.
Op zaterdag 15 oktober wordt de Zug om 06.30 uur gewekt. De groep wordt aangetreden en er wordt gekeken naar de strijdbaarheid. Tot verbazing van de Zug– en Gruppeführers blijkt de Zug na alle inzet enkel te groeien in plaats van te decimeren. Blijkbaar heeft het Oberkommando besloten dat er versterking moet komen. Dit brengt het totale aantal Volksgrenadieren op 24 manschappen. Omdat het kampement op steenworp afstand van de frontlinie ligt wordt de Zug direct gevechtsklaar gemaakt. Pas nadat alle Grenadieren bepakt zijn mag er pas ontbeten worden. Tot grote schrik blijkt Unteroffizier Sträter, Gruppenführer van de 2. Gruppe niet meer in staat te vechten. Waarschijnlijk hebben de vele gevechten afgelopen jaar zijn tol geëist, maar herstellen zal hij!
Rond 10.00 uur ontvangt de Zug geruchten dat de geallieerden dichtbij zijn. De Zug word in Marschordnung aangetreden, klaar voor inzet. Het voorterrein bestaat uit een opening in het bos. In de opening is een FlaK 36 opgesteld alsmede een Pak 40. De Zug kan op hun positie geen hoogte krijgen van wat er zich op het voorterrein afspeelt. De Zugführer stuurt daarom een Aufklärungs-eenheid naar voren die kort voor de gevechten aan de Zug werden toegevoegd. Zij komen nu goed van pas.
Zodra de Leutnant bericht terug krijgt van de Aufklärung stuurt hij als eerste zijn s.M.G. Gruppe (l.M.G. met lafette) naar voren om vanuit de diepte dekking te geven aan de gehele Zug. Daarna geeft hij de rest van de Zug het bevel hem te volgen. In Schützenreihe volgen de Grenadieren hem in looppas richting het gevecht. De Zug zwenkt naar rechts, volgt de bosrand en neemt stelling. De l.M.G. van 1. Gruppe ploft neer en is het referentiepunt voor de rest van de Zug. De 2. Gruppe neemt stelling in aan de rechterflank van de 1. Gruppe en de 3. Gruppe aan de linkerflank. Zodra iedereen in stelling ligt krijgen de Amerikanen een storm aan geweervuur over zich heen. De Amerikanen zijn overweldigd. De Volksgrenadieren gebruiken het moment om een aanval uit te voeren waarna de overgebleven Amerikanen zich overgeven. De Zug verstevigd hun positie en wacht op verdere bevelen. Het duurt niet lang of er worden weer geallieerden gezien. Ditmaal lijken het Britten en Canadezen. De Volksgrenadieren bijten opnieuw hard van zich af, maar wanneer een Britse Firefly tank het slagveld op rijdt zijn zij genoodzaakt zicht terug te trekken. De tank wordt onder vuur genomen door allerlei anti-tank wapens en een mortier, maar helaas heeft dit niet het gewenste effect. Wanneer er vanaf de linkerflank van de Duitsers ook nog Amerikaanse parachutisten verschijnen is de situatie niet meer houdbaar. In de chaos die ontstaat weet een deel van de Duitse eenheden te ontkomen, andere worden gevangen genomen, raken gewond of sneuvelen. Het terrein is in geallieerde handen. Maar het is nog niet voorbij.
Terug in het kampement is er tijd om weer even bij te komen. Rantsoenen worden aangebroken en op de vermoeide gezichten komt langzaam weer een glimlach tevoorschijn. Grenadier Johanssen stort zich met succes op het onderhouden van de l.M.G.’s binnen de Gruppe, want dat blijkt nodig te zijn! Verder is er een grote interesse in Die Volksgrenadieren vanuit de ‘burgerbevolking’ (lees: publiek). Het duurt niet lang of de groep is bezig met uitleg te geven over alles waar dit publiek oor naar heeft. Wapens, uniformen, eten, slapen en er is zelfs sprake van rekrutering.
’s Middags worden de Grenadieren nogmaals opgeroepen om in actie te komen. Zowel het geallieerde als Duitse aanvalsplan pakken hetzelfde uit als de ochtend ervoor. Om niet in herhaling te vallen zal een zelfde verslag hier niet weergegeven worden. Ook na het tweede gevecht is er onafgebroken veel belangstelling vanuit de ‘burgerbevolking’. Tegen de avond keert de rust terug in het kampement. Burgers begeven zich naar huis en voor de Volksgrenadieren is het tijd om wat te eten en onder het genot van een biertje de dag door te spreken.
Grenadier Bergner besloot na zijn acties in Nijswiller dat het weer tijd was om geallieerde souvenirs buit te gaan maken. Ditmaal besloot hij op eigen initiatief om enkele Rekruten mee te nemen en er na het vallen van de avond op uit te trekken. De patrouille was succesvol in het vinden van oorlogsbuit, maar zijn actie werd ditmaal niet in dank afgenomen. Het zonder bevel verlaten van het kampement had voor hen als gevolg een volledige nacht wachtlopen.
Zondagochtend 16 oktober gunde Herr Leutnant de groep iets meer nachtrust en liet hij de Zug een uurtje uitslapen. Dit werd zeer op prijs gesteld door de groep. Ook op zondag werd de groep snel gevechtsklaar gemaakt en na het ontbijt stonden zij weer gereed. Ook deze dag zouden er weer flinke gevechten geleverd moeten worden. Ditmaal werd van de Volksgrenadieren verwacht dat zij het FlaK-geschut zouden bemannen en bewaken. Dit was geen zware taak, maar leverde wel mooie foto’s op vanuit de Propagandakompanie. Door het uitvallen van een tweede Gruppenführer moest deze dag een nieuwe indeling gemaakt worden van de Zug. Grenadier Tischler mocht voor het eerst leiding nemen over de 3. Gruppe. Dit bleek hem goed af te gaan. Ook de nieuwe Rekruten leken snel door te hebben wat er van hen verwacht werd, dit hadden zij natuurlijk ook de danken aan de meer ervaren Grenadieren die hen wegwijs konden maken.
Na nog een afmattende dag werd de groep nog eenmaal aangetreden. Ditmaal voor een kers op de taart voor twee Gefreiters. Zowel Gefreiter Rath als Hartmann werden voor de ogen van de Zug gepromoveerd tot Obergefreiter. Voor beiden een welverdiende promotie na hard werken en goede inzet.
Het seizoen zit er bijna op voor de Volksgrenadieren. Nog eenmaal zullen zij dit jaar ingezet worden, daarna is de groep toe aan een moment van welverdiende rust.
© Volksgrenadiere 2022