Door: Uffz. Thielen
Nadat de geallieerde de Nederlandse grens in Zuid-Limburg hadden overschreden werd duidelijk dat zij een groots plan hadden om door te stoten naar het industriële hart van Duitsland. Na een korte rustperiode sinds de vorige inzet van Die Volksgrenadiere was het daarom op zondag 18 september weer tijd om in actie te komen. Onze eenheid was gestationeerd net ten noorden van Nijmegen, op een strookje land tussen de Waal en de Spiegelwaal (opmerking: in de jaren ’40 bestond de Spiegelwaal nog niet). Berichten over plotselinge grootschalige geallieerde operaties rond en richting de rivieren druppelden langzaam binnen. Ondanks het feit dat de eenheid bij de vorige inzet opnieuw gedecimeerd was, waren alle Grenadieren gereed voor een nieuwe inzet. Op zondag bewaakte de 1. en 2. Gruppe en de Zugtrupp het strookje land dat hen toegewezen was. Het was een grauwe dag met een gespannen sfeer in de lucht. Iets na 10:00 uur werd de stilte doorbroken: “Zug! Stellung nehmen am Südufer!”. Wanneer de Zug de duinen over rent zien zij opeens Amerikaanse parachutisten in bootjes de Waal over peddelen. Parachutisten in bootjes? Wat is hier aan de hand?
Het duurt niet lang voordat de Zug in stelling is. De Amerikanen zijn halverwege de Waal wanneer het vuur geopend word. Door een regen van geweervuur peddelen zij voor hun leven. Die Volksgrenadiere bijten hevig van zich af maar kunnen niet voorkomen dat de Amerikanen de oever bereiken. Zodra de Amerikanen zich gehergroepeerd hebben beantwoorden zij het Duitse vuur. Met een zwaartepunt aan de linker flank van Die Volksgrenadieren rukken de Amerikanen gestaag op. Een vastberaden overmacht weet uiteindelijk de Duitse linie te breken. De 1. Gruppe wordt compleet vernietigd. De 2. Gruppe en Zugtrupp leiden zware verliezen. Enkelen weten te ontkomen maar na 45 minuten is er geen sprake meer van Duitse tegenstand.
Anders dan 78 jaar geleden staan vriend en vijand na deze veldslag bij elkaar op de noordelijke oever van de Waal. Er worden handen geschud, foto’s gemaakt en de slag word nabesproken. Er is een delegatie aanwezig van militairen die in de huidige 82nd Airborne dienen. Alle deelnemers worden opgelijnd en toegesproken door de zoon van Julian Cook, de commandant die de parachutisten leidde bij de oversteek. We worden er weer eens aan herinnerd dat deze hobby niet alleen een spectaculair spel is, maar dat wij hiermee ook de offers herdenken die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn gebracht voor onze vrijheid.
© Volksgrenadiere 2022
Mooi geschreven en inderdaad, laten we de gesneuvelde soldaten herdenken die ervoor gezorgd hebben dat wij in vrede kunnen leven.